Sudani njëh kosovarët, Serbia vazhdo përpjekjet për të vënë në pikëpyetje legjitimitetin e pavarësisë

Më 12 prill, presidentja e Kosovës, Vjosa Osmani, njoftoi se Sudani ka njohur pavarësinë e Kosovës, duke e bërë atë shtetin e 119-të që mbështet pavarësinë e vendit. Ky zhvillim ndodhi pas një takimi mes presidentes Osmani dhe ministrit të Jashtëm të Sudanit, Ali Yousif Ahmed Al Sharif, i cili përfaqëson qeverinë aktuale të udhëhequr nga shefi ushtarak Abdel Fattah al-Burhan.

Megjithatë, reagimet ndaj këtij akti të Sudanit nuk kanë munguar. Ministria e Punëve të Jashtme e Serbisë ka vënë në dyshim legjitimitetin e qeverisë aktuale të Sudanit dhe vendimin e saj për të njohur pavarësinë e Kosovës. Kjo ka ngjallur një debat të ashpër, pasi Serbia vazhdon të kundërshtojë çdo njohje të pavarësisë së Kosovës, duke u thirrur në Rezolutën 1244 të Këshillit të Sigurimit të OKB-së, e cila kërkon zgjidhjen e statusit të Kosovës përmes bisedimeve me Serbinë.

Kjo ngjarje ka ndodhur në kontekstin e një krize të thellë politike dhe humanitare në Sudan, ku lufta për pushtet mes shefit ushtarak al-Burhan dhe ish-zëvendësit të tij, Mohamed Hamdan Dagalo, ka shkaktuar qindra mijëra viktima dhe shpërngulje të më shumë se 13 milionë njerëzve. RSF-ja, e udhëhequr nga Dagalo, ka njoftuar se po krijon një qeveri paralele për Sudanin, duke vënë në pikëpyetje autoritetin e qeverisë së Burhanit.

Kundërshtimi i Serbisë për njohjen e pavarësisë së Kosovës është një reagim i ngjashëm me atë që ka pasuar pas njohjeve të tjera, siç ishte rasti i Kenisë në mars të këtij viti. Kosova ka kërkuar që Bashkimi Evropian dhe partnerët ndërkombëtarë të reagojnë ndaj këtyre deklaratave të Serbisë, duke i cilësuar ato si shkelje të Marrëveshjes së Brukselit, e cila kërkon që Serbia të respektojë sovranitetin e Kosovës dhe të mos pengojë përpjekjet për anëtarësimin e saj në organizata ndërkombëtare.

Ky zhvillim përfaqëson një tjetër hap në diplomacinë e Kosovës për të siguruar njohje ndërkombëtare dhe për të vazhduar përpjekjet për të arritur një zgjidhje të qëndrueshme dhe të pranueshme në arenën ndërkombëtare.